Het Klassieke varkenspest (KVP) virus behoort tot het genus Pestivirus (familie Flaviviridae). Het veroorzaakt ziekte en/of sterfte bij gehouden varkens en wilde zwijnen. Het is een zeer besmettelijke ziekte. De ziekte heeft ernstige gevolgen voor de varkenshouderij. Het is een aangifteplichtige ziekte. Een verdenking kunt u melden via het landelijk meldpunt voor dierziekten 045-5463188.
Besmette dieren scheiden het virus uit via de urine, uitwerpselen, oogvocht, neusvocht en speeksel. Ook bloed en sperma zijn besmettelijk. De besmetting vindt plaats via mond of neusholte. Dit kan bij direct contact tussen dieren maar ook via indirect contact, zoals door het eten virus dragend slacht- of voedselafval, of het in contact komen met besmette materialen op voertuigen of op personen (of onder bepaalde zeldzame omstandigheden, via de lucht).
Wilde zwijnen (Sus scrofa) en tamme varkens (Sus scrofa domestica) zijn de enige natuurlijke gastheren van het KVP virus.
Nederland is momenteel vrij van KVP, zowel de varkenssector als de wilde zwijnen. Enkele jaren geleden kwam KVP nog voor bij wilde zwijnen in Duitsland, maar het is inmiddels met behulp van vaccinatie uitgeroeid. In 2015 waren er in Europa meldingen van KVP in Oekraïne.
Zowel het wild zwijn als het varken kennen de acute vorm met sterfte (tot 90% van de gevallen) en de chronische vorm. Dieren zijn slap, loom, wankel, hebben diarree, zonderen zich af, blijven in de buurt van water, hebben verminderd vluchtgedrag, hebben huidbloedingen (goed zichtbaar bij varkens). Er is verhoogde biggensterfte. Chronische gevallen zijn mager en hebben verminderde worpgrootte. Bij het open maken van acuut gestorven gevallen, vallen vergrote lymfknopen en puntbloedingen op lymfknopen, hart, strottenhoofd, nieren, blaas op.
